Znane miasto łaźniowe oraz obszar wypoczynkowy. Jest również miejskim rezerwatem zabytkowym architktury nowożytnej. Pierwotna wioska z roku 1412 była od roku 1590 siedzibą samodzielnej domeny feudalnej z twierdzą, która później została zastąpiona zamkiem barokowym. Już pod koniec 17. stulecia były tu znane źródła kwaskowatej wody mineralnej, które rozpoczęły budowlę tych znanych łaźni. Dzięki rozpowszechnianiu łaźnictwa Luhaczowice w roku 1936 otrzymały statut miasta. Najstarszym zabytkiem tu z pewnością jest jednopiętrowy zamek połączony w całość z kościołem Św. Józefa. W centrum łaźni stoi kaplica barokowa Św. Alżbiety. Rozległy areał łaźniowy większością pochodzi z 20. stulecia. Można tutaj znaleźć charakterystyczne budowle architekta Duszana Jurkowicza. W łaźniach tych przebywał szereg wybitnych osobowości. Corocznie odbywa się tu festiwal Międzynarodowe lato kulturalne. 2 km na północny-wschód stąd znajduje się zapora wodna z roku 1930, która jest również ośrodkiem wypoczynkowym.
CZ
DE
EN
